Bioblo-gestest door Adam Noppe
Kelly De Leuze
03 november 2019 - 17:13
De herfstvakantie was natuurlijk het perfecte moment om nieuw veelzijdig speelgoed te introduceren aan mijn driejarige spring in het veld. Adam testte de BioBlo Rusty-Robot set.
De ecologische verpakking was het eerste wat mama opviel en heel vrolijk van werd: geen overtollig plastic, enkel een perfect passende kartonnen doos en twee papieren stroken die de blokken samenhouden. Het materiaal van de blokken voelt aan als gerecycleerd plastic. Ook daar worden wij en de planeet heel blij van.
De felle kleurtjes (rood, oranje, geel) en de honinggraadstructuur spraken Adam aan. Je kan je er immers achter verstoppen en toch mama blijven zien. Voor een driejarige is dit aspect op zich al een hit. In het bijhorende boekje lazen we dat we met de Bioblo ook bellen kunnen blazen. Say What? Hoe cool is dat! In de zomer hadden we hier uren plezier aan beleefd en dit zeker uitgetest, maar het was net iets te hersftig.
Dan maar bouwen. Ik liet Adam experimenteren en blokken leggen en stapelen. Maar de blokken zijn nogal glad waardoor ze iets te makkelijk uiteenschuiven. Ook in de kinderhandjes die nog geen perfecte kleine motoriek hebben, was dit niet ideaal. Het maakte Adam onzeker waardoor hij me vroeg om te bouwen en de blokken te plaatsen en hij de werfleider was: ‘Die blok in die kleur daar, neen mama niet goed. Kijk eens in het boekje, het moet zo.’ Eens mama iets gebouwd had dat zijn goedkeuring kreeg, begon hij bij te bouwen, blokken schuin te zetten (de mensen in de boomhut moesten immer van de glijbaan kunnen om er weer uit te komen...)
Bioblo zijn leuke blokken die hier in de toekomst zeker nog uitgehaald gaan worden. Samen met de Kapla dan volgende keer. Al was het maar omdat we dan nog meer mooie kleuren kunnen combineren en de honingraad afwisselen met de volle houten blokken.
Jo Verbruggen
03 november 2019 - 21:19
Tijdens een vakantie aan zee was het een aangename verrassing voor onze kids om dit te mogen testen.
Het leuke, kleine doosje is iets wat onze jongens van 3 en 5 al direct aanspraak. Het was natuurlijk ook leuk dat ze dit eens zelf uitgepakt kregen, omdat er geen onnodige plastieken aan te pas kwamen.
Onze jongste van 3 ging al meteen aan de slag om een hoge toren te maken: " wauw kijk mama, ik heb al een hele hoge toren hé" en oeps bij blokje 6 zijn we iets te wild en valt hij op de grond.
Samen proberen we de tekening te volgen zodat we toch die leuke robot kunnen maken. Voor Ferre is dit echter nog wat moeilijk, maar met wat hulp hebben we uiteindelijk toch een mooi resultaat.
Even later wil ook Seppe wel even proberen, Seppe heeft een motorische beperking en fijn motorische activiteiten zijn niet altijd even simpel voor hem.
Maar hij pakt meteen het plan erbij, legt de eerste 3 blokjes zoals op de tekening, dan vraag hij even hulp met hoe hij moet leggen, maar dit wil hij ook zelf doen.
Enkel wanneer ze vlak naast elkaar op de lange zijde gelegd moeten worden heeft hij hulp nodig. Voor de rest doet hij het eigenlijk alleen.
Onze jongens spelen hier vaak samen mee en maken dan torens, en gooien deze daarna schaterlachend omver!
Plaats een beoordeling of ervaring
Uw mening is belangrijk voor ons, plaats zeker een beoordeling of ervaring als u iets te vertellen heeft.